Jutro udaję się na wycieczkę do stolicy Szwecji. Najpierw autobusem, później promem. Mam nadzieję, że będzie ciekawa, chociaż w Sztokholmie spędzę jedynie 6 godzin. Ma jednak ten główny walor, że jest tania – w 2 strony z Joensuu i z łóżkiem w kabinie na promie: 40 euro.
Joensuu ma około 60 tys. mieszkańców ale nie przeszkadza mu to mieć hali widowiskowo-sportowej, jakiej nie powstydziłby się sam Kraków (gdyby w ogóle jakąkolwiek miał). Duża, w miarę ładna, doskonałe miejsce do oglądania meczy lub koncertów, a także by sobie przyjść pograć na sztucznej nawierzchni w piłkę, bo na co dzień jest otwarta i można sobie wynająć jakiś jej fragment do gry.
Wtorkowy koncert Papriki Korps niewątpliwie był niezły. Większość publiczności (wśród której było przynajmniej dwudziestu kilku znajomych mi zagranicznych studentów – część z nich sam namówiłem na przyjście) nie znała wcześnie piosenek, ale mimo to wszystkim się od razu spodobały i cała sala tańczyła. Było zresztą bardzo dobre nagłośnienie i mimo że byłem wcześniej na kilku koncertach Papriki to nie wiedziałem, że może wytworzyć na koncercie takie oryginale dźwięki. No i pogadałem też sobie chwilę z członkami zespołu przed i po koncercie.
* * *
Polubiłem fiński napój o nazwie sima. Jego szwedzka nazwa to mjöd i choć nie ma on nic wspólnego z miodem to smakiem delikatnie nawiązuje, tylko że jest płynny, no i … gazowany ;). A robi się go m.in. z jabłek. Tu jest zdjęcie:
W najbliższy wtorek w moim aktualnym mieście Joensuu zagra nie kto inny jak polska grupa Paprika Korps, czyli jeden z moich ulubionych reaggowo-rockowych. Oczywiście mam już bilet (6 euro)! W dodatku namówiłem na przyjście mnóstwo osób z Polski, jak i spoza :). Koncert Papryki tu w Finlandii może wydawać się zaskakujący. Jeszcze bardziej fakt, że jest to jedyny koncert zagranicznego zespołu w Joensuu w czasie mojego tu pobytu oprócz koncertu Deep Purple. Z kolei w miejskiej bibliotece z polskich płyt są można znaleźć jedynie pieśni ludowe Mazowsza i właśnie płyty Papriki Korps. (więcej…)
Jak to ujęli spotkani w Tallinnie Kanadyjczycy, Riga is like little Russia (Ryga jest jak mała Rosja). Już wjeżdżając w peryferyjne dzielnice Rygi można zobaczyć zupełnie inny świat – charakterystyczne bloki, trolejbusy – i poczuć powiew wschodniej kultury, a na uliach usłyszeć rosyjski język (połowa mieszkańców stolicy Łotwy to Rosjanie), który mimo, że nie jest jednym z oficjalnym języków (jest nim tylko łotewski) jest dla wielu tubylców ich pierwszym językiem. Widać to choćby patrząc na szyldy sklepowe, które są dwujęzyczne. (więcej…)
Dziś w Joensuu mogłem po raz pierwszy przetestować moją letnią kurtkę. Już drugi raz z rzędu bowiem jest ładnie i ciepło. Dziś minus dwanaście nawet i śnieg się już prawie stopił. Przy takiej pogodzie miasto wygląda zupełnie inaczej! Ciekawe tylko jak długo to potrwa. ;)
� 
Będąc tak blisko Rygi, jak w Tallinnie (czyli 5 h jazdy autobusem) grzechem byłoby się do Łotwy nie udać, nawet mimo ograniczonego czasu i funduszy większości wycieczkowej ekipy. Na zwiedzanie kolejnego bałtyckiego kraju wybraliśmy się w trzy osoby. Oprócz mnie Tomek (Polska) i Davide (Włochy), podczas gdy reszta siedmioosobowej grupy postanowiła wracać do Joensuu. Plan był następujący. Ze względu na ograniczone zasoby czasowo-pieniężne w Rydze nie śpimy, tylko wyjeżdżamy tak by być koło południa, cały dzień zwiedzamy, a o północy wracamy. (więcej…)
Kiedy tydzień temu pisałem, że znowu spadł śnieg to miałem na myśli, że spadło go trochę, ale dziś rano obudziła mnie śnieżyca i tym razem dla odmiany było go (i jest tyle wciąż naturalnie) dużo. Właściwie to 
się już do widoku białego pyłku za oknem przyzwyczaiłem. Ciekawe czy jak będę stąd wyjeżdżać, to wtedy się wszystko zmieni i będzie zielono. A tak wygląda teraz mój budynek:
W Helsinkach czułbym się bardziej jak w mieście, ale za to tutaj w Joensuu muszę przyznać mam za to ciekawą okolicę. Mieszkam prawie na samym końcu miasta, w Hukanhaucie (dzielnicy). Mimo, że to koniec, nie jest jednak przesadnie oddalony od centrum, przynajmniej w porównaniu do pozostałych końców, ponieważ z tej właśnie strony miasto jest nieco mniej rozciągnięte. I tak: z jednej strony mam lasek z oświetloną trasą narciarsko-spacerową. Po udaniu się tam można się poczuć prawie jak w jakiejś dolinie w Zakopanem. W dodatku w miejscach takich jak to (ogólnie w Joensuu jest dużo mniejszych lub większych lasków) grasują zające i wiewiórki. I o ile w dzień starają się jeszcze nie wychylać, o tyle nocy już całkiem bezczelnie wyłażą z lasu i grasują po ulicach. Można się na nie natknąć szczególnie na ścieżkach rowerowych, które często prowadzą na skróty przez las. (więcej…)
W tym roku złożyło się tak, że wszystkie największe chrześcijańskie religie (katolicy, luteranie, prawosławni) mają święta wielkanocne w tym samym czasie. Żadnego śmigusa dyngusa nie ma, ale za to wczoraj mieliśmy całkiem miłe oraz niezłe spotkanie w polskim gronie przy różnych potrawach w
którym uczestniczyło 9 osób. Ogólnie nie wspomniałem chyba jeszcze, że Polacy są wśród studentów na wymianie drugą najliczniejszą nacją – jest nas tu około 15 osób – zaraz po Hiszpanach, zaś nieco mniej jest Turków. Potrawy różne (m.in. żurek i ciasta) były całkiem smaczne, jak i też smaczne. Na pewno natomiast nie święcone, bo i tak nie ma tu katolickiego kościoła. Luteranie ani prawosławni zaś nie mają takiego zwyczaju.
Mimo że ten bałtycki kraj był jeszcze 16 lat temu radziecką republiką, dziś patrząc na ludzi w ogóle tego nie widać. Pod względem ogólnej atmosfery Tallinn jest jak jedną z europejskich stolic i widać obserwując mieszkańców Estonii szybki jej rozwój (Według statystyk już teraz Estończycy zarabiają średnio jedną piatą więcej niż Polacy, a wzrost PKB wyniósł w 2006 r. 11,4 proc.). Ludzie (zwłaszcza) są kolorowo poubierani, na ogół pogodni i uśmiechnięci, a w centrum stolicy powstają nowe ładne budynki. (więcej…)
Stolica Estonii położona jest nad Morzem Bałtyckim. Z przystani promowej idąc ok. 5 minut piechotą dochodzimy do bram Starego Miasta. Ciche, romantyczne, ładne i mające coś w sobie, lekko zamglone (przynajmniej na początku marca) i z niewieloma przechodniami na ulicach (właściwie sami turyści) – tak właśnie właśnie jest Stare Miasto. (więcej…)
Narzekałem, że wiosna się zaczyna pojawiać w tempie wolniejszym od ślizgu ślimaka, a śnieg się zdecydowanie za wolno topi, to teraz za karę dostałem znowu zimę, czyli nowy śnieg i -4Ă?°C w dzień. Z drugiej strony może to i lepiej. Jak ma i tak nie być zielono, tylko jakieś błoto to niech już będzie zima i śnieg :).
Mam bloga, a nic prawie na nim nie piszę. Skandal? ;) Tylko, że ciągle coś robię i nie mam czasu. No ale żeby nie było. Zbliżają się Święta. Nie, żeby czuć było w Joensuu jakiś świąteczny nastrój – właściwie to nie ma go w ogóle, ale akcent światęczny jest. I to na głównej ulicy. Mianowicie powiewające jaja wielkanocne! Oto jedno z nich:
I wcale to nie żaden prima aprilis! :)
