Curling
Dokładnie dwa tygodnie temu udałem się w ramach kursu Winter Sport activities do nieogrzewanej hali, by zagrać w jak najbardziej olimpijską dyscyplinę: curling. Zasady nie są skomplikowane. Po pierwsze gra się na lodzie, ale chodzi się po nim w butach, z tym że na jednego z nich nakłada się śliska podeszwę. Są dwie drużyny i generalnie chodzi o to, żeby tak rzucić (puścić) krążkiem (-ek), by wylądował w specjalnie oznaczonym kółku (a jeszcze lepiej, gdy wytrąci z niego znajdujący się tam krążek przeciwnika).
To jednak jeszcze nie wszystko. Uroku tej zabawie dodaje bowiem ekipa sprzÄ…tajÄ…ca, która szurajÄ…c po lodzie specjalnymi miotÅ‚ami może sprawić, że krążek… przyspieszy! He he. Gra na pierwszy rzut oka nie wydaje siÄ™ zapierać dechu w piersiach i po paru rzutach mogÄ™ stwierdzić, że tak też jest w istocie, niemniej raz można dla klimatu zagrać. Aczkolwiek na drugim torze (pierwszy byÅ‚ dla miÄ™dzynarodo wych studentów) graÅ‚o kilka paÅ„ po czterdziestce, których ekstaza przy każdym rzucie (i sprzÄ…taniu) przekraczaÅ‚a znacznie standardowe normy (zwÅ‚aszcza jak na FinlandiÄ™) i wydzieraÅ‚y siÄ™ jakby byÅ‚y (co najmniej) na meczu Polska-Anglia (i to w momencie kiedy Polacy strzelajÄ… rzut karny).
A poza tym cholernie trudno się na tej specjalnie podeszwie nie wywrócić, gdy się ślizga przy rzucie (co też widać na załączonych obrazkach).
